Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Συνέντευξη του Κίτσο Μουστάκη στη Gazeta Shqiptare

  • Νόμιμη κλοπή ο Νόμος 7501
  • Άνθρωποι του Αλία οι επικεφαλείς των εξεγερμένων το 1990
  • Η πάλη των τάξεων η μεγάλη αδυναμία του κομμουνιστικού συστήματος



Ο πρώην υπουργός άμυνας και αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Αλβανίας Κίτσος Μουστάκης (Kico Mustaqi) στη συνέντευξη του εξίστορεί πως δεν υπάκουσε σε δύο εντολές του Ραμιζ Αλία, γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Εργασίας. Η πρώτη εντολή στην οποία δεν υπάκουσε αφορούσε τη συγκέντρωση στα Τίρανα όλων των εφεδρικών μονάδων από όλη την Αλβανία για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί με τις αναταραχές των ετών 1990-1991. Η δεύτερη εντολή ήταν να πυροβολήσουν οι δυνάμεις ασφαλείας κατά των ανθρώπων που ήταν συγκεντρωμένοι στην πλατεία Σκεντερμπει την ώρα που έπεφτε το μνημείο του Ενβερ Χότζα. Ο Μουστάκη εκφράζει την ενόχληση του από την σύλληψη όλων των μελών του πολιτικού συμβουλίου (byro politike) την εποχή που ο Αλία ήταν πρόεδρος της Αλβανίας και η αριστερά είχε όλη την εξουσία, για να καταδιακστούν αργότερα στον καιρό της δημοκρατίας. Ο πρώην υπουργός, συνταξιούχος πλέον, μιλά ακόμα για τις αδυναμίες του συστήματος (κομμουνιστικου) που ήταν η φτώχεια και η πάλη των τάξεων. Μιλάει επίσης και για τις αδυναμίες του σημερινού συστήματος, που δεν μπορείς να το αποκαλέσεις δημοκρατικό για πολλούς λόγους, ξεκινώντας από το μη σεβασμό του θεμέλιου λίθου της δημοκρατίας που είναι η ιδιοκτησία. Σύμφωνα με τον ίδιο αν το Κόμμα Εςργασίας είχε μοιράσει τη γη πριν το 1990, δε θα συνέβαιναν όλες αυτές οι αναταραχές που συνέβησαν.



-Κύριε Μουστάκη, αισθάνεσται ελέυθερος άνθρωπος σε ένα δημοκρατικό κράτος;



-Ακούω συχνά να λένε «όταν επικράτησε η δημοκρατία" ή πως το σημερινό κράτος αξιολογείται ως «δημοκρατικό κράτος» αλλά για μένα δεν υπάρχει δημοκρατικό κράτος. Το κράτος ειναι δικτατορία γιατί δοιηκεί κάτω από την πίεση των νόμων , το μέγεθος της δικτατορίας μετριέται με κλάσεις, 100%, 80%, περισσότερο ή λιγότερο. Επί σοσιαλισμού οι νόμοι δεν μεταβάλοντα τόσο συχνά όσο σήμερα, με βάση τα ενδιαφέροντα αυτουνου που έχει την εξουσία. Γι αυτό και λέω πως το κράτος είναι πάντα δικτατορικό γιατί έχει τη δικτατορία μέσα του. Η χώρα μας μετά το 1990 μπορει να ονομαστεί ένα αναρχικό κράτος και όχι δημοκρατικό. Οι αιτίες είναι πολλές, κάηκε η Αλβανία, πωλήθηκαν τα πολύτιμα υλικά, διαλύθηκε ο στρατός, με τα υλικά του στρατού σκοτώθηκε κόσμος, ο στρατός λεηλατήθηκε , επιστρέψαμε στην εποχή των βούρκων και των κουνουπιών.



- Που βασίζεται την άποψη σας πως το κρατος μας δεν ειναι δημοκρατικό κράτος;



- Στην Αλβανία δεν υπάρχει δημοκρατία, διότι εδω εφαρμόζεται σύμφωνα με τη συμφέροντα των ιδιωτών. Το κράτος δεν προστατεύει όσους έχουν αναγκη απο προστασία και έτσι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους. Δε μπορεί να μιλάμε για δημοκρατία όταν ισχυει ο νόμος του Leke Dukagjini (kanun). Οσον αφορά τις λήστείες υπάρχει μεγάλη διαφορά από πρίν το 1990. Υπάρχουν ληστείες που γίνονται νόμιμα και παράνομα. Νόμιμη κλοπή έχουμε όταν οι ανώτατοι αξιωματούχοι του κράτους δημιουργούν ένα νόμο για να πληρώνουν τους δικούς τους ανθρώπους, τους βουλλευτές τους κλπ.όταν ήμουν διοικητής ..... (komandant korpusi) ημουν ταυτόχρονα και βουλευτής δεν πληρωνόμουν όμως και για τις δυο δουλειές. Μία ακόμη περίπτωση είναι με τους συμβούλους. Πληρώνουμε ξένους συμβούλους, εμείς τότε δεν είχαμε και δεν τους χρειαζόμασταν. Το ανώτατο όργανο (δικαστικό) πρότεινε το νόμο 7501 που σου ληστεύει την περιουσία. Την περιουσία τη δική μου και του πατέρα μου δεν την απολαμβάνω σήμερα εγώ αλλά κάποιος άλλος. Έχουμε και ληστείες εκτός νόμου, έχουν κατακτηθεί όλα τα παράλια από το Velipoje μέχρι τους Αγίους Σαράντα (Sarnade), κατακτηθηκε το Δυράχιο, τα Τίρανα από κάθε πλευρά, από το βορά μέχρι το νότο. Αυτοί κατέλαβαν τη γη ανεξαρτήτως αν τους άνκηε ή όχι. Τώρα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κράτους νομιμοποιείται αυτή η ιδιοκτησία. Μα σε ποιον δίνεις την περιουσία; Γιατί δεν εφαρμόζονται οι αρχές του καπιταλισμού και η περιουσία να πάει στον ιδιοκτητη της;



- Έχει άλλες διαφορες το τωρινό σύστημα από το προηγούμενο;



- Μια ακόμη διαφορα είναι πως στο σοσιαλιστικό σύστημα είχε δουλειά για όλους. Όλα τα έσοδα του κράτους, όσα ήταν, μοιράζονταν ισομέρος σε όλους τους πολίτες. Σήμερα μιλάμε για μεγάλη ανεργία , εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι άνεργοι και αυτό οδηγεί σε ληστείες , δολοφονίες κλπ. Σήμερα τα εγκλήματα έχουν γίνει πολύ συνηθησμένα, σκοτώνονται βουλευτές, τοπικοί άρχοντες, επιχειρηματίες και οι ένοχοι δεν εντοπιζονται ποτέ. Έχουμε και κρατικό έγκλημα. Δεν έχουν εντοπιστεί οι δράστες της δολοφονίας του επιχειρηματία Remzi Hoxha, ο ένας εκ των οποίων βρίσκεται στην Αγγλία, γιατί δε ζητάμε την έκδοση του; Η εγκληματικότητα εχει συνεχώς αυξητική τάση, εκούμε ειδήσεις πως ο πατέρας σκότωσε το γιο, ο γιός τον πατέρα και ο αδερφός τον αδερφό για περιουσιακά ζητήματα , εμείς δεν είχαμε τέτοια προβλήματα. Παραδώσαμε την εξουσία στα ναρκωτικά.



- Αφού μας αναφέρατε όλα τα θετικά, οι αδυναμίες εκείνου του συστήματος ποιες ήταν;



- Αν θέλουμε να ασκήσουμε κριτική σε εκείνο το σύστημα θα πρέπει να μιλήσουμε για τη φτώχεια. Είχαμε χαμηλά έσοδα και τα τελευταία χρόνια η κατάσταση ειχε χειροτερέψει αφού είχαμε κόψει τις σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις όπως η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα, και με το φανάρι μας μόνο δε φωτίζαμε την Ευρώπη άλλα ούτε και τους εαυτούς μας. Η πάλη των τάξεων ήταν η μεγαλη αδυναμία του συστήματος, η οποία μπορούμε να πούμε ότι κατέστρεψε ολόκληρες οικογένειες. Μολονότι ημουν στρατιωτικός όλος ο στρατός ήταν πεπεισμένος πως πρέπει το σύστημα να αλλάξει, γι αυτό και δεν επενέβει ο στρατός όταν μας διέταξε ο Αλία να εισχωρήσουμε ανάμεσα στους εξεγερμένους.



- Μα η σχολή “Skenderbeg” ξεκίνησε από τις εξεγέρσεις και τις αντιδιαφηλώσεις...



- Αποδοκιμάστηκαν, αλλά κανείς δε βγήκε απο τη σχολή,κανείς δεν πυροβόλησε απο εκει



- Μα ο Ραμιζ Αλία , σε διάφορες συνεντεύξεις, αλλά και στο βιβλίο του «Η ζωή μου», εξιστορεί μια άλλη πραγματικότητα για αυτα τα γεγονότα...



- Ο Ραμιζ Αλία δεν πρέπει να βγαίνει τώρα και να λέει ότι γλίτωσε την Αλβανία από εμφύλιο πόλεμο, διότι αυτός επεδίωξε αυτό τον πόλεμο δίνοντας διαταγές να εισβάλει ο στρατός ενάντια των ανθρώπων. Δε δικαιολογείται με αυτά που έγραψε , καθώς αυτό δεν είναι αληθές, αλλά ένα μεγάλο ψέμα. Μαλιστα όταν άλλαξε το σύστημα οι στρατιωτικοί ζήτησαν ανεξαρτοποίηση του στρατού από την πολιτκή και τα κόμματα. Αυτό το ντοκουμέντο, ως μελέτη του στρατού, το έστειλα στον Αλία, αλλά αυτός δεν το δέχτηκε



- Είχατε μια διαφορετική στάση απ ότι ο Αλία, που ξεκινάει από παλιά και φτάνει μεχρι σήμερα. Γιατί κύριε Μουστάκη;



- Μου κακοφαίνεται που ο Αλία, το έτος 1991, όταν ήταν πρόεδρος της δημοκρατίας και το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχε την πλειοψηφία, ήταν κυβέρνηση, είχε στο χέρι της τη δικαιοσύνη, τότε ακριβώς συνέλαβε όλα τα μέλη του πολιτκού γραφείου. Φυλάκισε τη Nexhmije Hoxhën και τον Hekuran Isain και άλλα μέλη του πολιτκού γραφείου. Σε μια συζήτηση που είχα με τον Azem Hajdari όταν είμασταν και οι δυο βουλευτές του είπα: «έσείς τον βάλατε φυλακή, αλλά τον Hekurani Isai αν τον αποκαλούσες Hekuran-Slobodan ή Enver-Hitler στην περιοχή Studenti μπορεί να σε σκότωνε» και μου απάντησε «όχι δεν τον φυλακίσαμε εμείς , εσείς έχετε τον πρόεδρο αλλά εμείς θα το δικάσουμε». Αυτό τότε μου φάνηκε σαν συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, οι σοσιαλιστές να τον συλλάμβαναν και οι δημοκρατικοί να τον δικάζαν για τους καφέδες. (Προφανώς εννοεί την καταδίκη της Nexhmije Hoxha για σπατάλη χρημάτων στην κηδεία του Enver Hoxha ). Όταν βγήκαν στην αρχή στις πορείες διαμαρτυρίας οι Sali Berisha, Neritan Ceka, Azem Hajdari και άλλοι, αλλά και όταν εβγαιναν εκτός κράτους, όλοι φοράγαν λευκά ρούχα. Αυτός ήταν ένας τρόπος να διακρίνοτναι από τη Sigurimi και να μην τους άγγιζε κανείς όταν δίνονταν εντολές για επίθεση στους εξεγερμένους. Ήταν γνωστό πως αυτούς τους εξεγερμένους τους τοποθετούσε ο ίδιος ο Αλία.

http://www.balkanweb.com/gazetav5/artikull.php?id=98920

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου