Οταν ο ΛΑΟΣ έχει... κέφια

Με αφορμή την επερώτηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ σχετικά με τις εκλογές στη Χιμάρα, αλλά και την πολιτική ένταση των τελευταίων ημερών μετά τις δηλώσεις Μειμαρακη για το ρόλο του ΛΑΟΣ στην υπόθεση των υποβρυχίων σας παραθέτω ένα σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας και του δημοσιογράφου Μπ. Πολυχρονιάδη:

Η γκάφα του Γιώργου Ανατολάκη, παλιού ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού και νυν βουλευτή του ΛΑΟΣ, να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή για τη δήθεν «πώληση του Πανθρακικού σε τούρκους επιχειρηματίες» βασιζόμενος σε φημολογία που προήλθε από δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, το οποίο στη συνέχεια διαψεύστηκε από τη διοίκηση της ομάδας, δεν είναι το μόνο κοινοβουλευτικό ευτράπελο από το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη.

Μια ματιά σε ερωτήσεις που πρόσφατα έχουν καταθέσει οι βουλευτές αλλά και σε ανακοινώσεις που έχει εκδώσει το κόμμα αναδεικνύει προχειρότητα και έλλειψη πληροφόρησης (ή πληροφόρησης μέσω... blogs) από την πλευρά των στελεχών του, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το περιεχόμενο των ερωτήσεων αγγίζει τα όρια της φαρσοκωμωδίας, ενδεχομένως και λόγω έλλειψης χιούμορ από τους ερωτώντες. Επίσης, μερικές ερωτήσεις δημιουργούν... ερωτήματα για την αγάπη τους προς τα ζώα και το μίσος τους για τους αλλοδαπούς.

Το ΛΑΟΣ στην περίπτωση του Ανατολάκη επιχείρησε να του παράσχει κάλυψη εκδίδοντας μια ανακοίνωση του τύπου «ήταν τελικά πρωταπριλιάτικο αστείο ή υπήρξε πραγματικό ενδιαφέρον», επικαλούμενο «επιβεβαιωμένες πληροφορίες που έχουν έρθει σε γνώση των υπηρεσιών της χώρας»... Το δημοσίευμα στα «Νέα της Ροδόπης» δεν ήταν πρωταπριλιάτικο, αλλά η απάντηση του προέδρου της ομάδας ότι συναντήθηκε με τους Τούρκους σε «στεριά, αέρα και διάστημα» προκειμένου να συζητήσει την πώληση, μάλλον αδειάζει τον βουλευτή και το κόμμα.

*Στις αρχές Μαρτίου ο Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού για «άθλια σκοπιανή προπαγάνδα στους στίχους του τραγουδιού του κρατιδίου, στον διαγωνισμό 2011 της Eurovision». Αντιγράφουμε από το κείμενο της ερώτησης: στους στίχους «περιγράφεται» ο έρωτας ενός νεαρού Σκοπιανού με μία Ρωσιδούλα, όπου κατά τη διάρκεια του ρεφρέν (που επαναλαμβάνεται δύο φορές) δηλώνει με στόμφο ο τραγουδιστής ότι «είμαι "Μακεδόνας", είσαι Ρωσιδούλα, θέλω να μάθω τα πάντα γι' αυτήν». «Είναι ξεκάθαρο», σημειώνει ο βουλευτής, «πως δεν πρέπει να επιτραπεί με κανέναν τρόπο, από ελληνικής πλευράς, άλλη μία απαράδεκτη σκοπιανή πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας μας!».

*Για την Eurovision είχε «χτυπήσει» και ο Γιώργος Ανατολάκης. Οχι για τη σκοπιανή συμμετοχή αλλά για την ελληνική: στις 17 Ιανουαρίου είχε καταθέσει ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού για να θέσει το μείζον θέμα, «Με αδιαφανή κριτήρια η διαδικασία επιλογής του ελληνικού τραγουδιού για την Eurovision». Ιδού μερικά από τα καυτά ερωτήματα: «Είναι δυνατόν η διεθνής εκπροσώπηση της χώρας, σε ένα αντικείμενο που έχει και πολιτισμικές προεκτάσεις, να εξαρτάται από την εκάστοτε υποκειμενική βούληση κάποιων; Ποιοι είναι τελικά αυτοί που αποφασίζουν για το ποιοι είναι οι υποψήφιοι μίας ολόκληρης χώρας; Από πού αντλούν το δικαίωμα να εκφράζουν τις μουσικές προτιμήσεις ενός ολόκληρου λαού;».

*Ο Κ. Βελόπουλος είδε αντεθνικό «μήνυμα» και σε τηλεοπτική διαφήμιση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Στις 27 Ιανουαρίου κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων επειδή, όπως του κατήγγειλαν πολίτες, «σε νέα τηλεοπτική διαφήμιση της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας "Vodafone" εμφανίζεται να μιλάει κάποιος "υπάλληλος" καταστήματος κινητής τηλεφωνίας για να "κλείσει" πακέτο συμφωνίας με πελάτη, αλλά πίσω του στο φόντο υπάρχουν ανηρτημένες επάνω σε έπιπλο δύο σημαίες, εκ των οποίων η αριστερή είναι η γνωστή από παλαιότερες σχετικές απόπειρες αντεθνικής προπαγάνδας, σημαία της δήθεν "Κρητικής Πολιτείας"!».

Επίσης, ο Κ. Βελόπουλος την έχει «πέσει» το τελευταίο δίμηνο δύο φορές στην... Coca-Cola: μία φορά ρώτησε αν είναι επικίνδυνη η Zero για την υγεία και τη δεύτερη αν ισχύει ότι η εταιρεία δεν πληρώνει φόρο στην Ελλάδα, όπως διάβασε στην «ειδησεογραφική ιστοσελίδα του Διαδικτύου» taxalia.blogspot...

*Αδωνις Γεωργιάδης και Θάνος Πλεύρης είχαν καταθέσει και ερώτημα σχετικά με τη χρηματοδότηση του ντοκιμαντέρ «1821», που πρόβαλλε η τηλεόραση του ΣΚΑΪ, από την Εθνική Τράπεζα. «Σε εποχές οικονομικής κρίσης κατά τις οποίες οι τράπεζες με ιδιαίτερη φειδώ χορηγούν δάνεια σε ιδιώτες και επιχειρήσεις, η Εθνική Τράπεζα αποφάσισε να επιδοτήσει ένα αμφιβόλου ιστορικής ακριβείας τηλεοπτικό πρόγραμμα μιας ιδιωτικής επιχείρησης». Οι δύο βουλευτές μάλλον αγνοούσαν το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια η Εθνική Τράπεζα είναι επίσης ιδιωτική επιχείρηση, στην οποία το Δημόσιο έχει μόλις το 12-15% των μετοχών και αυτό μέσω ασφαλιστικών ταμείων.

*Σε οικονομικού ενδιαφέροντος θέμα την είχε «πατήσει» και ο εκπρόσωπος του κόμματος Κ. Αϊβαλιώτης, τον Ιανουάριο του 2010, όταν πρότεινε στην κυβέρνηση την απαλειφή του «πόθεν έσχες» για την αγορά ομολόγων, προκειμένου να καλύπτονται οι δανειακές ανάγκες της χώρας από τους πολίτες. Αυτό που διέφευγε της προσοχής του Κ. Αϊβαλιώτη είναι ότι ούτως ή άλλως δεν υφίσταται «πόθεν έσχες» για τα ομόλογα.

*Ο Θάνος Πλεύρης από την αρχή του χρόνου έχει καταθέσει περίπου 100 ερωτήσεις στη Βουλή. Από αυτές, πάνω από είκοσι συνδέονται με θέματα «λαθρομεταναστών» και περισσότερες από δέκα με ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία των ζώων. Μάλιστα πολλές τις συνυπογράφει και ο Αδωνις Γεωργιάδης, συνάδελφός του από τον ΛΑΟΣ

Αναφέρουμε ενδεικτικά την ερώτησή τους στις 25 Φεβρουαρίου προς τον υπουργό Οικονομικών για την παραχώρηση της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης στην Ενωση Αφρικανών Γυναικών, «με το πρόσχημα υπαίθριου παζαριού προς ενίσχυση της ίδιας της οργάνωσης». «Πέραν από το απαράδεκτο γεγονός να παραχωρείται δημόσιος χώρος σε αμφιβόλων σκοπών οργανώσεις, τίθεται και θέμα οικονομικής παραβατικότητας» έλεγαν σε αυτή.

Σε ό,τι αφορά τις φιλοζωικού περιεχομένου ερωτήσεις τους, ορισμένες είναι... απλές και έχουν να κάνουν με φόλες και κακοποιήσεις ζώων, ενώ κάποιες άλλες εμπλέκουν «αλλοδαπούς» και «ζωντανά» σε κτηνοβασίες, σε αρπαγή κατοικίδιων προς βρώση κ.ά.

Η αλήθεια είναι ότι προκαλεί -αν μη τι άλλο- απορία που οι δύο βουλευτές δείχνουν τόση ευαισθησία για τα ζώα και τόσο έντονες διωκτικές τάσεις για τους συνανθρώπους, «που παράνομα βρίσκονται στην πατρίδα μας». Ισως επειδή τα ζώα είναι... ελληνικά και αυτοί που εξαναγκάζονται από την ανέχεια να τα φάνε ξένοι. Τι κι αν στην Κατοχή στην ίδια θέση βρέθηκαν και Ελληνες...



ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ

Δίγλωσσες πινακίδες σε σλοβενική μειονότητα στην Αυστρία

Δίγλωσσες πινακίδες σήμανσης των πόλεων θα τοποθετηθούν στην επαρχία Καρινθία της Αυστρίας, όπου ζει σλοβενική μειονότητα.

Η συμφωνία στην οποία κατέληξαν εκπρόσωποι της αυστριακής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, της κυβέρνησης της αυστριακής επαρχίας της Καρινθίας και τρεις οργανώσεις που εκπροσωπούν την εκεί σλοβενική μειονότητα, θέτει τέλος σε διαφωνίες δεκαετιών.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας προβλέπονται δίγλωσσες πινακίδες σε 164 χωριά ή οικισμούς στην Καρινθία, ενώ ρυθμίζονται επίσης ζητήματα χρηματοδότησης της εκπαίδευσης της μειονότητας και ορίζεται η σλοβενική ως η επίσημη γλώσσα σε συγκεκριμένους δήμους της επαρχίας.

Σε δηλώσεις του, ο Βαλεντίν Ίνζκο, επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου των Σλοβένων της Καρινθίας, τόνισε ότι με τη συμφωνία κλείνει ένα κεφάλαιο της ιστορίας και ανοίγει ένα νέο.

Ο Σλοβένος υπουργός, αρμόδιος για θέματα Διασποράς, Μπόστιαν Ζεκς, ανέφερε ότι η συμφωνία αποτελεί έναν καλό συμβιβασμό και όπως συμβαίνει σε κάθε καλό συμβιβασμό, καμιά πλευρά δεν μπορεί να είναι πλήρως ευτυχισμένη.

Για την επικύρωση της συμφωνίας θα διεξαχθεί δημοψήφισμα στην Καρινθία.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=270748

ΔΙΓΛΩΣΣΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του αλβανικού τύπου μερικές εβδομάδες πριν τις τοπικές εκλογές όλοι οι δρόμοι και οι πλατείες της επαρχίας Liqenas γέμησαν με δίγλωσσες πινακίδες. Μάλιστα η αναγραφή των ονομάτων στα σλάβικα γινόταν με δύο τρόπους, στα λατινικά και στα κυριλλικά. Η τοποθέτηση των πινακίδων έγινε στις 14 Απριλίου και στα εννιά χωριά που αποτελούν την  επαρχία  Liqenas  της  περιφέρειας Κορυτσάς.  Παρόντες στη διαδικασία τοποθέτησης των πινακίδων ήταν ο πρόεδρος της επαρχίας Gazi Baba, Toni Trajkovski, Teodor Petrov πρόεδρος του παγκοσμίου συμβουλίου "Μακεδονίας", και ο πρόεδρος του συνδέσμου "Μακεδόνες του Αιγαίου" Tashko Ivanov.

O Gazi Baba φέρεται ως στενός συνεργάτης του προέδρου του κόμματος των "Μακεδώνων" της Αλβανίας, Edmond Temelko. Το κόμμα των "Μακεδώνων" συμμετέχει στο συνασπισμό του PD.

Ο μύθος της μίας ψήφου

Αυτός ο μύθος είναι πολύ παλιός: τον θυμάμαι από τα χρόνια που πήγαινα δημοτικό σχολείο. Σε αντίθεση με άλλους, δεν διαδόθηκε χάρη στο Διαδίκτυο, αλλά αντίθετα χάρη στο Διαδίκτυο διευκολύνθηκε η ανασκευή του.

Ο μύθος λοιπόν λέει ότι μόλις κέρδισαν την ανεξαρτησία τους οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1776, οι νομοθέτες τους θέλησαν να αποφασίσουν ποια γλώσσα θα είναι η επίσημη του νεοσύστατου κράτους. Και καθώς τα αγγλικά θύμιζαν την αποικιοκρατία, κάποιοι πρότειναν (λέει ο μύθος) να επιλεγούν τα ελληνικά σαν επίσημη γλώσσα του κράτους, αφού τα ελληνικά ήταν η γλώσσα που γέννησε τη δημοκρατία. Η ψηφοφορία έγινε και για μία μόνο ψήφο τα ελληνικά ηττήθηκαν και προκρίθηκαν τα αγγλικά, λέει ο μύθος, κι έτσι χάσαμε την ευκαιρία να έχουμε τη γλώσσα μας κοσμοκράτειρα κι εμείς να τρώμε με χρυσά κουτάλια σαν προνομιακοί της εκπρόσωποι (αυτό δεν το λέει ο μύθος αλλά το σκέφτονται ίσως μερικοί).

Ξαναλέω ότι ο μύθος αυτός δεν κυκλοφορεί και πολύ στις μέρες μας επειδή έχει ανασκευαστεί πειστικά. Ωστόσο, σε ιστοσελίδα ελληνοαμερικανικής οργάνωσης βρίσκω παράθεμα που αποδίδεται στον Ξενοφώντα Ζολώτα, και που φαίνεται να υιοθετεί τον μύθο της «μίας ψήφου»: «Ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο Άνταμς και άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών στα 1787 –που ισχύει με μερικές νέες παραγράφους, που ψηφίστηκαν για προσαρμογή στις νέες εξελίξεις, μέχρι σήμερα στον αρχικό κορμό του– είχαν προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η ελληνική, προς τιμή της γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε και ελίκνισε τη Δημοκρατία και τη διέδωσε στον κόσμο. Για μία ψήφο μόνο προκρίθηκε και υιοθετήθηκε τελικά η αγγλική αντί της ελληνικής».

Δεν αποκλείω να το είχε γράψει αυτό ο Ζολώτας πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια, γιατί την εποχή εκείνη ο μύθος ήταν πράγματι διαδεδομένος. Φυσικά, η αλήθεια είναι ότι καμιά τέτοια ψηφοφορία δεν έχει γίνει· ούτε για τα ελληνικά, ούτε για καμιά άλλη γλώσσα. Τα πρακτικά και τα άλλα επίσημα κείμενα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών υπάρχουν στη διάθεση του καθενός και καμιά ψηφοφορία δεν καταγράφεται για την ανάδειξη επίσημης γλώσσας. Στην πραγματικότητα, πουθενά στο Σύνταγμα των ΗΠΑ ή σε άλλο θεσμικό ή νομοθετικό κείμενο της χώρας δεν υπάρχει ορισμός επίσημης γλώσσας. Τα αγγλικά είναι η εκ των πραγμάτων επίσημη γλώσσα, αλλά δεν έχουν θεσμική κατοχύρωση. Πιο σωστά: δεν έχουν μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, διότι, όπως ίσως θα έχετε ακούσει, στις μέρες μας όντως υπάρχουν προτάσεις να κατοχυρωθούν θεσμικά τα αγγλικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, σαν ανάχωμα στη δημογραφική άνοδο των ισπανόφωνων.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο μύθος αυτός, δηλαδή ότι τα ελληνικά έχασαν για μία ψήφο την ευκαιρία να αναδειχτούν σε επίσημη γλώσσα των νεαρών ΗΠΑ, κυκλοφορεί και σε άλλες παραλλαγές, όπου στη θέση της ηττημένης για μία ψήφο γλώσσας είναι τα εβραϊκά (που δήθεν είχαν επιλεγεί ως γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης), τα γαλλικά (ως γλώσσα του ορθού λόγου), τα πολωνικά ή τα γερμανικά.

Στην τελευταία περίπτωση, βρίσκουμε τον κόκκο αλήθειας που υπάρχει στον πυρήνα των περισσότερων μύθων. Πρέπει καταρχάς να θυμηθούμε ότι οι γερμανικής καταγωγής Αμερικανοί είναι πάρα πολλοί· σήμερα στις ΗΠΑ 45 εκατομμύρια πολίτες δηλώνουν γερμανική καταγωγή (απογραφή του 2000). Στις νεοσύστατες Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρχαν πολλοί γερμανικής καταγωγής πολίτες που δεν ήξεραν αγγλικά ή ήξεραν ελάχιστα. Έτσι, τον Μάρτιο του 1794 μια ομάδα Γερμανών που ζούσαν στην πολιτεία Βιρτζίνια υπέβαλε στο Κογκρέσο αναφορά, ζητώντας να μεταφράζονται οι ομοσπονδιακοί νόμοι στα γερμανικά. Η πρόταση αυτή συζητήθηκε στο Κογκρέσο στις 13 Ιανουαρίου 1795· όχι να γίνουν τα γερμανικά επίσημη γλώσσα, αλλά να μεταφράζεται στα γερμανικά το κείμενο των ομοσπονδιακών νόμων για τους πολίτες που δεν καταλάβαιναν αγγλικά. Μια επιτροπή του Σώματος πρότεινε να κυκλοφορεί μια γερμανική μετάφραση των νόμων σε μικρότερο αριθμό αντιτύπων· η σύσταση αυτή της επιτροπής δεν συγκέντρωσε πλειοψηφία. Σε διαδικαστική πρόταση των υποστηρικτών της μετάφρασης, να μη λάβει απόφαση αμέσως το Σώμα, η ψηφοφορία έδωσε το αποτέλεσμα 42 κατά και 41 υπέρ (να η περίφημη διαφορά της μίας ψήφου!). Μάλιστα, ο πρόεδρος του Σώματος, ο Φρέντερικ Μούλενμπεργκ, που είχε γεννηθεί στη Γερμανία αλλά ήταν οπαδός της αφομοίωσης και της αγγλικής γλώσσας, αρνήθηκε να την ψηφίσει (όμως ήταν συνηθισμένο να μην ψηφίζει ο Πρόεδρος του Σώματος).

Αυτό που είπαμε παραπάνω, ότι τα αγγλικά δεν είχαν ποτέ επίσημη θεσμική κατοχύρωση, δεν σημαίνει ότι στην πράξη δεν γίνονταν διακρίσεις ενάντια στους μη αγγλόφωνους. Πολλές πολιτείες είχαν χρησιμοποιήσει τη γλώσσα για να εισαγάγουν διακρίσεις σε πολιτειακό επίπεδο εναντίον των ομάδων μεταναστών, ενώ χαρακτηριστική είναι η κατάθεση, στις αρχές του 20ού αιώνα, του διευθυντή μιας σιδηροδρομικής εταιρείας που κατηγορήθηκε ότι ξεθεώνει στη δουλειά τους εργάτες του: «Δεν υποφέρουν αυτοί· ούτε καν μιλάνε αγγλικά!»

Για να ξαναγυρίσουμε στα δικά μας, ο μύθος της μίας ψήφου έχει πια ξεθωριάσει. Ούτως ή άλλως, ακόμα και στην εντελώς υποθετική περίπτωση που μια πλειοψηφία αιθεροβαμόνων φιλελλήνων στο Κογκρέσο ψήφιζε να γίνουν τα ελληνικά επίσημη γλώσσα, θα ήταν εντελώς αδύνατο να επικρατήσει κάτι τέτοιο στην πράξη αφού τα ελληνικά ήταν πέρα για πέρα άγνωστα σε όλους τους Αμερικανούς πολίτες (την εποχή εκείνη οι Έλληνες μετανάστες ήταν ελάχιστοι).


http://www.sarantakos.com/language/miapsifos.html

ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ... ΤΟ ΧΑΒΑ ΤΟΥΣ

Δεν επετράπη η είσοδος στη χώρα σε 71-χρονη αλβανίδα που το διαβατήριο της ανέφερε ως τόπο γέννησης "Τσαμουρια".

Συγκεκριμένα η 71-χρονη ( Sulltane Bajrami ) επιχείρησε να περάσει απ το τελωνείο της Κακαβιάς όπου οι ελληνικές αρχές την απέτρεψαν.

Μερικές ώρες αργότερα ο σύλλογος KUQ E ZI (ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ) εξέφρασε τις ανησυχίες του για τη συμπεριφορά των ελληνικών αρχών(!) και κάλεσε το ελληνικό κράτος να σεβαστεί τη συνθήκη Σέγκεν(!). Ο εν λόγω σύλλογος που έγινε ευρύτερα γνωστός για τις δράσεις που ανέλαβε ωστε να απετραπεί η απογραφή με εθνικά κριτήρια φαίνεται πως αναλαμβάνει ενα ακόμα πιο ευρύ ρόλο με καθαρά ανθελληνικές θέσεις.

Ανάμεσα στα εθνικιστικά ζαλισμένα σχόλια των Αλβανών ξεχωρίζει ένα που χαρακτηρίζει την αναγραφή της Τσαμουρίας ως τόπο γέννησης  καθαρά προβοκατόρικη και αναρωτιέται γιατί σε κάποιους άλλους δεν αναφέρει ως τόπο γέννησης Laberia.

 

http://www.shekulli.com.al/2011/04/24/nje-71-vjecare-e-lindur-ne-cameri-nuk-lejohet-te-hyje-ne-greqi.html