Μετά την αγανάκτηση, τι;

Tου Σταυρου Τζιμα



Σήμα κατατεθέν των «Αγανακτισμένων» έγινε η μούντζα κατά του κτιρίου του Κοινοβουλίου. Εντυπωσιακά τηλεοπτικά πλάνα και εικόνες, με υψωμένα χέρια να επιδίδουν το «μετάλλιο της ανοιχτής παλάμης» στον «ναό της Δημοκρατίας» και όσους λειτουργούν εντός αυτού, κάνουν καθημερινά τον γύρο του κόσμου. «Να καεί, το μπ… η Βουλή», κραυγάζουν εν χορώ οι διαμαρτυρόμενοι της πλατείας Συντάγματος. Να μην ξεμυτίσουν από τα σπίτια τους υπουργοί και βουλευτές και αν τολμήσουν να εμφανιστούν, ρίχτε τους, στο όνομα του λαού: από γιούχα (πρωθυπουργός) και γιαούρτια (Πάγκαλος, Πεταλωτής) μέχρι ξυλιές και γροθιές (Χατζηδάκης).



Ωραία, να τα κάνουμε όλα αυτά. Να δείρουμε τους βουλευτές, να κάψουμε το Κοινοβούλιο, να βάλουμε και στις τράπεζες φωτιά. Τι γίνεται όμως μετά; Επ’ αυτού, η οργανωμένη «πλατεία», που δίνει πλέον και τον τόνο των καθημερινών συνάξεων, καθώς η μεγάλη μάζα των διαμαρτυρομένων αρχίζει να αραιώνει, διχάζεται. Μια πτέρυγά της ονειρεύεται μέσα από τα ερείπια του οικονομικοπολιτικού μας συστήματος την Ελλάδα «άμεσης δημοκρατίας», όπου οι αποφάσεις, από τα δρομολόγια των λεωφορείων μέχρι και το πώς θα λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες, θα λαμβάνονται οριζόντια σε «λαϊκές συνελεύσεις» ή και «κομμούνες». Λειτουργεί μάλιστα στο Σύνταγμα και «λαϊκή επιτροπή διαχείρισης του χρέους»... Μια άλλη, πιο δυναμική ομάδα και με εθνικοπατριωτικά χαρακτηριστικά αξιώνει εκ των άνω δυναμικές λύσεις, αναζητεί «σωτήρες», στήνει ήδη κρεμάλες και αναπολεί «νέο Γουδί», απειλεί με «φωτιά και τσεκούρι». Υπάρχει, πάλι, και η λεγόμενη μαρξιστικολενινιστική προσέγγιση, εκτός πλατείας, αυτή που προσδοκά μέσα από την κατάρρευση ένα μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, βασισμένο στα θεμέλια μιας κοσμοθεωρίας που αποδοκιμάστηκε στην ίδια τη ζωή.



Ολα αυτά θα ήταν γραφικότητες της «οργανωμένης πλατείας» και παρωχημένες αντιλήψεις μιας μερίδας της παραδοσιακής Αριστεράς, αν δεν έβρισκαν απήχηση και στο σύνολο εκείνων των αγανακτισμένων που στρέφοντας τις παλάμες τους εναντίον του κτιρίου της Βουλής, μουντζώνουν στην πραγματικότητα το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα. Το βλέπουμε όλοι γύρω μας ότι το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα πλήρως απαξιωμένο καταρρέει, χωρίς να δείχνει ότι έχει τη δύναμη να αναγεννηθεί. Το ερώτημα είναι τι θα αναδυθεί πάνω στα χαλάσματα και επ’ αυτού δεν ξέρω κανέναν, που επί του παρόντος να μπορεί να διακρίνει στο βάθος του ορίζοντα το καινούργιο, το υγιές που θα αντικαταστήσει το παλιό, το άρρωστο.



Η Ιστορία μαρτυρεί ότι τέτοιες κρίσεις στο παρελθόν γέννησαν μόνο πολιτικά εξαμβλώματα. Οι Βούλγαροι, π.χ., «Αγανακτισμένοι», εν μέσω οικονομικής κρίσης, από την πολιτική τάξη, καλέσαν να τους κυβερνήσουν ένας γραφικός απόγονος εστεμμένων και στη συνέχεια ένας σεκιουριτάς της νύχτας. Οι δε ομοιοπαθείς μας Ούγγροι ανέδειξαν σε τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα το νεοφασιστικό, με ποσοστό 17%.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_01/07/2011_447768

Μέσω Διαδικτύου οι αιτήσεις των ομογενών για τα ΑΕΙ

Μέσω διαδικτύου, για πρώτη φορά, οι αιτήσεις συμμετοχής στις εξετάσεις για τα ΑΕΙ των Ελλήνων του εξωτερικού. Ημερομηνίες και δικαιολογητικά.


Για πρώτη φορά καλούνται να υποβάλουν ηλεκτρονικά -μέσω διαδικτύου- αίτηση συμμετοχής στις εξετάσεις και μηχανογραφικό δελτίο με τις προτιμήσεις τμημάτων και σχολών για το προσεχές ακαδημαϊκό έτος, από 4 μέχρι 15 Ιουλίου, οι Έλληνες του εξωτερικού που έχουν τις προϋποθέσεις υπαγωγής στις ειδικές κατηγορίες υποψηφίων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.




Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, η πλατφόρμα θα είναι προσβάσιμη όλο το 24ωρο και οι υποψήφιοι μπορούν να συμπληρώνουν την αίτηση συμμετοχής και το μηχανογραφικό δελτίο χωρίς κατ’ ανάγκη να μετακινούνται στην Ελλάδα, για το σκοπό αυτό, από χώρες του εξωτερικού. Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για κάθε κατηγορία υποψηφίου θα κατατεθούν στη γραμματεία του τμήματος ή της σχολής επιτυχίας στις ημερομηνίες που θα οριστούν για την εγγραφή των επιτυχόντων.



Οι υποψήφιοι πριν την υποβολή, οφείλουν να μελετήσουν τις οδηγίες για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση των Ελλήνων του εξωτερικού, οι οποίες έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας www.minedu.gov.gr/exams, ώστε να είναι σίγουροι ότι πληρούν τις προϋποθέσεις τής κατηγορίας, όπου δηλώνουν ότι ανήκουν και να διαθέτουν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την κατηγορία τους. Στην ιστοσελίδα του υπουργείου, επίσης, οι υποψήφιοι θα αναζητήσουν την ηλεκτρονική διεύθυνση, στην οποία θα υποβάλουν την αίτηση συμμετοχής και το μηχανογραφικό τους δελτίο.



Οι υποψήφιοι πρέπει να γνωρίζουν ότι:



1. Μετά την ηλεκτρονική υποβολή αποστέλλουν:



- ένα υπογεγραμμένο αντίγραφο αίτησης συμμετοχής και ένα υπογεγραμμένο αντίγραφο μηχανογραφικού δελτίου.



- δύο φωτογραφίες, τύπου αστυνομικής ταυτότητας.



- μία υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 υπογεγραμμένη, στην οποία οι υποψήφιοι δηλώνουν ότι έχουν τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την ένταξή τους στην ειδική κατηγορία, όπου υπάγονται, και ότι τα ίδια αυτά δικαιολογητικά θα προσκομίσουν για την εγγραφή τους στη γραμματεία της σχολής ή του τμήματος εισαγωγής τους.



Καταληκτική ημερομηνία της ταχυδρομικής σήμανσης η 18η Ιουλίου 2011.



www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το χαμόγελο του Βορειοηπειρώτη

Αποκαμωμένος μετά τη δουλειά μπήκα τις προάλλες σε ένα ταξί 11 το βράδυ. Νεαρός ο ταξιτζής, ευγενικός, είχε όρεξη να μιλήσει. Δεν θα περνούσε πολύς χρόνος για να παρατηρήσω ότι συνεχώς χαμογελούσε. Του το είπα. Και τι μαθαίνω στη συνέχεια;

Πρώτον ότι γεννήθηκε στην Βόρειο Ηπειρο και ήρθε με τους γονείς του στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια. Δεύτερον ότι δούλευε μαζί με τον πατέρα του σε ξυλουργική εταιρεία η οποία έκλεισε. Τρίτον ότι ο πατέρας του παραμένει άνεργος γιατί στα «57 ποιος θα τον πάρει;» Τέταρτον ότι ο νεαρός που δεν είχε ιδέα από επαγγελματική οδήγηση έγινε ταξιτζής γιατί ήθελε να δουλέψει. Πέμπτον, ότι είναι ο μόνος στην τετραμελή οικογένειά του που πλέον φέρνει λεφτά στο σπίτι. Και έκτον, ότι νιώθει μια χαρά γιατί σίγουρα «υπάρχουν και χειρότερα».

Μου έκανε εντύπωση αυτό το λαϊκό παιδί, 24 χρόνων από τη Βόρειο Ηπειρο. Σκέφτηκα ότι κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που τελικά σου δίνουν κουράγιο γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι αποτυπωμένη η αλήθεια. Αυτοί οι ξεριζωμένοι, οι φτωχοί, που αντιμετωπίζουν μυριάδες εμπόδια αλλά δεν το βάζουν κάτω. Που εξακολουθούν να μάχονται όσο αλύπητα και αν τους κτυπούν οι καταστάσεις, το πολιτικό σύστημα, η αδικία, το ΔΝΤ, η Τρόικα όλοι αυτοί οι ορατοί και αόρατοι εχθροί της καθημερινότητάς μας. Υπάρχουν και προχωρούν. Χωρίς αγανάκτηση, χωρίς κατάθλιψη, χωρίς την ανάγκη να βρίσουν, χωρίς να βγάζουν την μούντζα από το τσεπάκι. Ισως το μόνον όπλο τους να είναι ότι σχεδόν πεισματικά δεν λένε να χάσουν το χαμόγελό τους.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=408477&h1=true