Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Βήμα" και του δημοσιογράφου Νίκου Χασαπόπουλου ανάμεσα στα τρία πρόσωπα την άποψη των οποίων εκτιμά πολύ η κυρία Νταλάρα βρίσκεται και η κυρία Δήμητρα Μάλλιου. Το δημοσίευμα αναφέρει πως η κυρία Μάλλιου κατάγεται από την Αλβανία, κρίνοντας από το ονοματεπώνυμο της μπορούμε να κάνουμε μια παρακινδυνευμένη υπόθεση και να πούμε πως η ενλογω κυρία μπορεί να είναι συμπατριώτισσα μας. Άλλωστε το επώνυμο Μάλλιου είναι πολύ συνηθισμένο στα χωριά της Κάτω Δρόπολης. Να ευχηθούμε καλή επιτυχία στις προσπάθειες τις άσχετα με τον τρόπο που επέλεξε να διεκδικήσει τα δίκαια της.
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Το αίμα και το δίκαιο
Tου Πασχου Μανδραβελη
Μια απορία έχουμε: το «δίκιο του αίματος» επιτρέπει στους μετανάστες να ψηφίζουν για διαχειριστή της πολυκατοικίας τους ή κι εκεί πρόβλεψε ο –κατά ΣτΕ– συνταγματικός νομοθέτης την εθνική ομοιογένεια; Η απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν είναι χειρότερη από έγκλημα, είναι βλακώδης. Και ηθικά και πολιτικά, αλλά κυρίως νομικά.
Κατά τους δικαστές του Τμήματος (πρόεδρος Σωτ. Ρίζος και εισηγητής Ε. Αντωνόπουλος), ο συνταγματικός νομοθέτης «εμερίμνησε να διαφυλάξει την εθνική ομοιογένεια του κράτους, μεταξύ των άλλων και διά της θεσπίσεως δικαίου ιθαγένειας, του οποίου οι ρυθμίσεις εβασίζοντο, κατ’ αρχήν, στο σταθερό κριτήριο του “δικαίου του αίματος” (ius sanguinis), δηλαδή την καταγωγή από Ελληνες γονείς». Ολο το αίμα πρέπει να είναι ελληνικό ή μπορούν οι παππούδες τους π.χ. να είναι Εβραίοι; Διότι, αν μη τι άλλο, οι νόμοι της Νυρεμβέργης, δεν άφηναν νομικές ασάφειες. Π.χ. το «Ελληνες γονείς» (δηλαδή δύο), αφήνει κενά και θα πρέπει να ρωτήσουμε: ο πρωθυπουργός της χώρας μπορεί να ψηφίζει ή μήπως πρέπει να τού βγάλει απαγορευτικό το ΣτΕ.;
Σε άλλο σημείο, η απόφαση υποστηρίζει ότι δόθηκε η ελληνική ιθαγένεια σε αλλοδαπούς «χωρίς... την εκ μέρους τους εθελούσια αποδοχή των αξιών που συνάπτονται προς τον ελληνισμό και την εντεύθεν απόκτηση ελληνικής συνειδήσεως». Κι εδώ τα πράγματα είναι ασαφή. Πώς μετρείται η κατά Ρίζο - Αντωνόπουλο «ελληνική συνείδηση»; Μήπως πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια του κ. Αλαβάνου; Δηλαδή, αν βρούμε μετανάστες που να υποστηρίζουν το άσυλο, ψηφίζουν ή υπάρχει και άλλη μονάδα μέτρησης της «ελληνικής συνείδησης»; «Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», γράφουν οι δικαστές, μπορεί να γίνει «μόνο από τους έχοντες δικαίωμα ψήφου Ελληνες πολίτες ή ελληνικής συνειδήσεως». Σύμφωνοι! Με τους πολίτες χωρών–μελών της Ε.Ε., οι οποίοι, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές τι κάνουμε; Φεύγουμε από την Ε.Ε. ή προσθέτουμε και μια νομική ιδιορρυθμία στην υπόλοιπη ελληνικότατη ιδιοπροσωπία (χωματερές, greek statistics κ.λπ.); Να σημειώσουμε κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, που ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές είναι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν τεράστια ελλείμματα «ελληνικής συνείδησης», δηλαδή δεν συμμερίζονται την βασική αξία του έθνους «πρώτα σπαταλάμε και μετά βλέπουμε». Επιπλέον, κατά τους δικαστές, η ψήφος των μεταναστών είναι αντίθετη προς τα άρθρα 1, 52 και 102 του Συντάγματος, διότι οι εκλογές για την ανάδειξη αιρετών στους ΟΤΑ έχουν «πολιτικό χαρακτήρα εν όψει των αρμοδιοτήτων που ασκούν οι οργανισμοί αυτοί, αλλά και διότι η εκλογή αυτή ανάγεται στην πολιτική ζωή της χώρας». Δεν ξέρουμε σε ποιο σύνταγμα βρήκαν τα παραπάνω οι δικαστές του ΣτΕ. Αλλά το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας μετά το 1974 αναφέρεται ρητά σε «τοπικά ζητήματα» και «καθολική ψηφοφορία». Δεν αναφέρει τίποτε περί πολιτικού χαρακτήρα ή πολιτικής ζωής της χώρας. Εξάλλου, στην Ελλάδα τα πάντα θεωρούνται πολιτικά και, μερικές φορές, οι δημοσιογράφοι βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα ακόμη και από τις εκλογές στις πολυκατοικίες και ξαναγυρνάμε στο αρχικό ερώτημα. Οι μετανάστες μπορούν να ψηφίζουν για διαχειριστή ή πρώτα πρέπει να τούς πάρουμε τα μέτρα;
Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΒ
Στην παραπάνω φωτογραφία ποζάρει σύσσωμο το Δ.Σ της Νε.Β. Αν κάποιος μπει στη διαδικασία να τους μετρήσει, βγαίνουν όντως 15, αν ειναι λίγο πιο παρατηρητικος θα προσέξει πως οι δύο απο τις κυρίες είναι μέλη της ελεγκτικής επιτροπής. Επομένως απουσιάζουν δυο μέλη του Δ.Σ.
Και μιας και μιλάμε για Νε.Β και για μέλη του Δ.Σ το μυαλό όλων πάει στην παραίτηση της Α.ΤΖ. πριν απο μερικούς μήνες. Γνωρίζει κάποιος να μας πει ποιος αντικατέστησε την παραιτηθήσα; Δεν όφειλε η Νε.Β να ενημερωσει τα μέλη της; Τόσο αδιάφορος ήταν ο αντικαταστάτης που κανείς δε μπήκε στον κόπο να μας το συστήσει; Υπήρχε αντικαταστάτης;
Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011
Προπάντων ιεράρχηση
Tου Παντελη Μπουκαλα
Γειτόνισσά μας είναι η Ιταλία, γειτόνισσά μας και η Αλβανία και μάλιστα πιο κοντινή - και όχι μόνο γεωγραφικά· εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί ζουν εδώ, εδώ επίσης έχουν μετοικήσει περίπου τα μισά μέλη της ελληνικής μειονότητας, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι Ελληνες έχουν οικονομικά και άλλα συμφέροντα στην Αλβανία, με τις εκεί επιχειρήσεις τους. Ωστόσο, η Αλβανία σαν είδηση είναι σπανιότερη και από τις ειδήσεις τον Αύγουστο, τουλάχιστον την εποχή που είχε κάποια ισχύ ο γνωστός και ούτως ή άλλως υπερβολικός αφορισμός του Ουμπέρτο Εκο. Ακόμα και οι τρεις σκοτωμένοι στη διαδήλωση της περασμένης Παρασκευής στα Τίρανα δεν κρίθηκαν επαρκείς ώστε να αναβαθμιστεί το συμβάν στην κλίμακα ενδιαφέροντος των ελληνικών Μέσων.
Στα συντριπτικώς περισσότερα κανάλια μας, ούτε έκτακτες ανταποκρίσεις είδαμε, ούτε εκτενή ρεπορτάζ, ούτε τηλεφωνικές συνδέσεις με κάποιους που να ξέρουν κάπως καλύτερα τα πράγματα λόγω της ειδικότητάς τους, ή έστω με πολιτικούς, που όλο και κάτι θα έβρισκαν να πουν. Αλλά και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, η ίδια σιωπή· σε ελάχιστες βρέθηκε χώρος για ένα κάπως εμφανές «χτύπημα» της είδησης στην πρώτη σελίδα. Ενας κακεντρεχής πάντως ίσως και να έλεγε «καλύτερα έτσι», αν θυμόταν με ποια κόλπα είχαν πετύχει τις «αποκλειστικότητές» τους ορισμένοι φιλόδοξοι συμπατριώτες μας ρεπόρτερ, το 1997, τον καιρό της εξέγερσης: Εδιναν ένα πενηντάευρο, άντε ένα κατοστάευρο οι πιο γαλαντόμοι, στους ενόπλους, ώστε να στήσουν πρόχειρα ένα μπαμ-μπουμ την ώρα ακριβώς του δελτίου ειδήσεων των οχτώ. Ετσι, οι κατά φαντασίαν Πλίνιοι εμφανίζονταν μπαρουτοκαπνισμένοι, να μεταδίδουν τα «νέα» μέσα από την καρδιά της σύγκρουσης...
Αντίθετα, για την ενημέρωση όσον αφορά τον Καβαλιέρε και το ιταλικό μπούνγκα μπούνγκα δεν επιτρέπονται παράπονα. Οταν περνάνε επιτέλους στις εξωτερικές ειδήσεις, οι δίαυλοί μας προβάλλουν πρώτη και καλύτερη κάποια νέα σελίδα της ατέλειωτης μπερλουσκονιάδας ή αναμασούν ηδονικά τις παλαιότερες. Για ποια ακριβώς σκάνδαλα (πολιτικά και οικονομικά, εννοείται) κατηγορείται ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν μαθαίνουμε πολλά. Αυτά δεν είναι το κυρίως (ή το μοναδικό) θέμα, αλλά το απλό πρόσχημα. Ακούμε λοιπόν και ξανακούμε για τα επικλίνια ανδραγαθήματά του και ακούμε και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι να λέει και να ξαναλέει τα σεξιστικά ανέκδοτά του. Σαν φόντο σε όλα αυτά, σαν ορεκτικό μάλλον, χρησιμοποιούνται εικόνες των ελαφρότατα ντυμένων μανεκέν που γοήτευσαν η εξουσία του Ιταλικού πολιτικού και το χρήμα του. Λίγο περισσότερο αν προσέξεις, θα διακρίνεις ένα παράπονο στη φωνή του εκφωνητή· είναι σαν να θέλει να μας δώσει να καταλάβουμε πόσο νοστιμότερα θα ήταν κι εδώ τα πράγματα αν είχαμε να ασχοληθούμε με τις «πικάντικες» ερωτοδουλειές των πολιτικών και όχι με τα βαρετά ομόλογα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_26/01/2011_430136
Γειτόνισσά μας είναι η Ιταλία, γειτόνισσά μας και η Αλβανία και μάλιστα πιο κοντινή - και όχι μόνο γεωγραφικά· εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί ζουν εδώ, εδώ επίσης έχουν μετοικήσει περίπου τα μισά μέλη της ελληνικής μειονότητας, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι Ελληνες έχουν οικονομικά και άλλα συμφέροντα στην Αλβανία, με τις εκεί επιχειρήσεις τους. Ωστόσο, η Αλβανία σαν είδηση είναι σπανιότερη και από τις ειδήσεις τον Αύγουστο, τουλάχιστον την εποχή που είχε κάποια ισχύ ο γνωστός και ούτως ή άλλως υπερβολικός αφορισμός του Ουμπέρτο Εκο. Ακόμα και οι τρεις σκοτωμένοι στη διαδήλωση της περασμένης Παρασκευής στα Τίρανα δεν κρίθηκαν επαρκείς ώστε να αναβαθμιστεί το συμβάν στην κλίμακα ενδιαφέροντος των ελληνικών Μέσων.
Στα συντριπτικώς περισσότερα κανάλια μας, ούτε έκτακτες ανταποκρίσεις είδαμε, ούτε εκτενή ρεπορτάζ, ούτε τηλεφωνικές συνδέσεις με κάποιους που να ξέρουν κάπως καλύτερα τα πράγματα λόγω της ειδικότητάς τους, ή έστω με πολιτικούς, που όλο και κάτι θα έβρισκαν να πουν. Αλλά και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, η ίδια σιωπή· σε ελάχιστες βρέθηκε χώρος για ένα κάπως εμφανές «χτύπημα» της είδησης στην πρώτη σελίδα. Ενας κακεντρεχής πάντως ίσως και να έλεγε «καλύτερα έτσι», αν θυμόταν με ποια κόλπα είχαν πετύχει τις «αποκλειστικότητές» τους ορισμένοι φιλόδοξοι συμπατριώτες μας ρεπόρτερ, το 1997, τον καιρό της εξέγερσης: Εδιναν ένα πενηντάευρο, άντε ένα κατοστάευρο οι πιο γαλαντόμοι, στους ενόπλους, ώστε να στήσουν πρόχειρα ένα μπαμ-μπουμ την ώρα ακριβώς του δελτίου ειδήσεων των οχτώ. Ετσι, οι κατά φαντασίαν Πλίνιοι εμφανίζονταν μπαρουτοκαπνισμένοι, να μεταδίδουν τα «νέα» μέσα από την καρδιά της σύγκρουσης...
Αντίθετα, για την ενημέρωση όσον αφορά τον Καβαλιέρε και το ιταλικό μπούνγκα μπούνγκα δεν επιτρέπονται παράπονα. Οταν περνάνε επιτέλους στις εξωτερικές ειδήσεις, οι δίαυλοί μας προβάλλουν πρώτη και καλύτερη κάποια νέα σελίδα της ατέλειωτης μπερλουσκονιάδας ή αναμασούν ηδονικά τις παλαιότερες. Για ποια ακριβώς σκάνδαλα (πολιτικά και οικονομικά, εννοείται) κατηγορείται ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν μαθαίνουμε πολλά. Αυτά δεν είναι το κυρίως (ή το μοναδικό) θέμα, αλλά το απλό πρόσχημα. Ακούμε λοιπόν και ξανακούμε για τα επικλίνια ανδραγαθήματά του και ακούμε και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι να λέει και να ξαναλέει τα σεξιστικά ανέκδοτά του. Σαν φόντο σε όλα αυτά, σαν ορεκτικό μάλλον, χρησιμοποιούνται εικόνες των ελαφρότατα ντυμένων μανεκέν που γοήτευσαν η εξουσία του Ιταλικού πολιτικού και το χρήμα του. Λίγο περισσότερο αν προσέξεις, θα διακρίνεις ένα παράπονο στη φωνή του εκφωνητή· είναι σαν να θέλει να μας δώσει να καταλάβουμε πόσο νοστιμότερα θα ήταν κι εδώ τα πράγματα αν είχαμε να ασχοληθούμε με τις «πικάντικες» ερωτοδουλειές των πολιτικών και όχι με τα βαρετά ομόλογα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_26/01/2011_430136
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
12 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Σταύρος Τζίμας σε συζήτηση που είχε το 1998 με τον τότε πρόεδρο του ΕΙΥΑΠΟΕ, Δημήτρη Γλάρο, του αποκάλυψε πως απο τα γραφεία του Ιδρύματος πέρασαν 12 δισεκατομμύρια δραχμές που προορίζονταν για τις ανάγκες της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία.. Έξι απο αυτά προέρχονταν απο το ελληνικό δημόσιο και τα άλλα έξι από διάφορες δωρεές και αρωγές. Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος θέτει το εύλογο ερώτημα για το που επενδύθηκαν αυτά τα λεφτά, αφού κανείς δεν είναι σε θέση να υποδείξει κάποια επένδυση σε υποδομές. Αυτό που συζητιόταν έντονα, ακόμη, και στην Αθήνα είναι πως με υπογραφές κάποιων επιτηδείων στην (παρα)ηγεσία της Ομόνοιας, τα λεφτά επέστρεφαν όλα στην Ελλάδα σε τσέπες ιδιωτών.
Μίλαμε για τις αρχές της δεκαετίας του 1990, τότε που ο μέσος μισθός δεν ξεπερνούσε τις 120.000 δραχμες.
Οφείλουμε εδώ να παραδεχτούμε πως ο κύριος Τζίμας δεν είναι αρκετα παρατηρητικος, όσοι έχουν διασχίσει την κοιλάδα της Δροπολης θα έχουν σίγουρα προσέξει διαφορες μονάδες παραγωγής. Παλότερες αλλα και νεότερες. Το πως χρηματοδοτήθηκαν αυτές οι επιχειρήσεις παραμένει άλυτο μυστήριο.
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Εμείς, «ο εχθρός του Ελληνισμού»
Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη
# Κατά τον θρακικό Τύπο, την τελευταία Κυριακή του 2010 έγινε στην Κομοτηνή διαδήλωση από «αντιπροσωπεία» της Χρυσής Αυγής. Προϊόν εισαγωγής, καθώς καμιά εκατοστή άτομα, για να διαδηλώσουν, ταξίδεψαν από «διάφορες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας». Σε εκτενή παρουσίαση της διαδήλωσης στην εφημερίδα Χρόνος (21/12) που περιγράφει την ενδυμασία των διαδηλωτών, τις σημαίες τους, τα «ναζιστικά σύμβολα», τα συνθήματα και απαντήσεις τους σε ερωτήσεις της συντάκτριας, εκπρόσωπος των Χρυσαυγιτών «είπε» ότι σκοπεύουν να «κλιμακώσουν» τις «επισκέψεις» τους στη Θράκη.
# Την ίδια μέρα, σε οργισμένο σημείωμα, συντάκτης της εφημερίδας Παρατηρητής αναρωτιέται: «Πώς να αντιδράσει κανείς, όταν το κυριακάτικο πρωινό του ξεκινάει με ιαχές κατά συμπολιτών του, από ανθρώπους με σβάστικες στα χέρια;». Και καταλήγει: «Αφήστε μας επιτέλους ήσυχους». Πράγματι, είναι ανεπιθύμητοι από τη συντριπτική μερίδα του ντόπιου πληθυσμού οι αυτόκλητοι πατριώτες που τα έχουν βάλει με τη Θράκη και ταξιδεύουν για να φωνάξουν ανάμεσα σε άλλες ανοησίες: «Αλήτες, προδότες πολιτικοί, η Θράκη είναι ελληνική». Ο πολύς πατριωτισμός, φαίνεται, τους οδηγεί στη σύγχυση ότι «δεν είναι» ελληνική! Αρα είναι και επικίνδυνοι και πρέπει να παρέμβουν οι Αρχές εγκαίρως.
# «Η πολιτική επιρροή του κινήματός μας έχει εδραιωθεί πλέον μετά τις τοπικές εκλογές», είπαν στη συντάκτρια του Χρόνου, «και συνεχίζουμε ακάθεκτοι (sic) για τη σωτηρία της πατρίδας μας». Αξιοπρόσεχτο για τις Αρχές ιδίως είναι από «ποιον» σκοπεύουν να «σώσουν» την πατρίδα «τους». Οπως είπαν, « ο μεγαλύτερος εχθρός του Ελληνισμού είναι οι νεοέλληνεςπου με τη συμπεριφορά και την αδιαφορία τους αφήνουν να συμβαίνουν όλα τα δεινά που αντιμετωπίζει η χώρα μας». Εμείς, όλοι οι Ελληνες, είμαστε «ο μεγαλύτερος εχθρός του Ελληνισμού»!
Οχι, δεν είναι καθόλου για γέλια, γιατί συνοδεύεται από ναζιστικά σύμβολα. Πρέπει οι αρμόδιοι της Αστυνομίας και της Εισαγγελίας να λάβουν μέτρα, ώστε να εμποδίσουν οπωσδήποτε στο μέλλον στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης τους αυτόκλητους «σωτήρες της πατρίδας» με τις βυζαντινές(!) σημαίες και τις σβάστικες.
"'Εχω να δω το Δαμιανό από το 2009"
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΜΠΟΛΑΝΟ
(μητέρα του 24χρονου καταζητουμένου Νταμιάνο Μπολάνο,αλβανικής καταγωγής)
(μητέρα του 24χρονου καταζητουμένου Νταμιάνο Μπολάνο,αλβανικής καταγωγής)
«Είμαι η μητέρα του Δαμιανού που γεννήθηκε στο Τεπελένι. Εχω έναν άλλον γιο. Και τα δύο μου παιδιά τελείωσαν το δημοτικό και το γυμνάσιο στην Ελλάδα και ο Δαμιανός πέρασε την πρώτη χρονιά στα ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων Λάρισας και επειδή δεν του άρεσε πέρασε τη δεύτερη χρονιά στα ΤΕΙ Χαλκίδας στη Σχολή Μηχανολόγων. Δεν δούλευε παρά μόνο για το χαρτζιλίκι του, καμιά φορά κοντά στον πατέρα του. Εχω να δω τον Δαμιανό από τις 23 Σεπτεμβρίου 2009 με αυτά που έγιναν τότε και έπιασαν τα παιδιά στο σπίτι στο Χαλάνδρι. Το σπίτι αυτό είναι κοντά στο δικό μας, δύο στενά μάς χωρίζουν. Τότε ακούστηκε και το όνομά του και μάλλον γι΄ αυτό φοβήθηκε και έφυγε. Ηταν ένα παιδί ήσυχο, υπεύθυνο, ασχολείτο με το ποδόσφαιρο και τη μουσική. Με το ποδόσφαιρο μάλιστα είχε πάει στη Σουηδία. Από τον Σεπτέμβριο του 2009 το κινητό του τηλέφωνο δεν απαντά... ».
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=379755&dt=23/01/2011#ixzz1BrEpRaic
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)