Η σιωπή των ακαδημαϊκών

Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet. gr

Υπάρχει η ανικανότητα της κυβέρνησης που κατέληξε να ενώσει εναντίον της δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς. Υπάρχει το παιδικό πείσμα της αντιπολίτευσης να μη συναινεί στα αυτονόητα. Υπάρχει η ιδεοληψία της Αριστεράς που οδηγεί στην καταστροφή. Υπάρχει η ασυμμάζευτη βουλιμία των προνομιούχων συντεχνιών που, αν και μπροστά στο χάος, δεν διστάζουν να προτάσσουν τα προνόμιά τους. Πνευματικοί άνθρωποι διακηρύττουν εντελώς αντίθετες απόψεις και συστάσεις. Τριάντα δύο εξ αυτών, γνωστοί στην κοινωνία, εξέφρασαν την αγωνία τους ότι η ισότιμη συμμετοχή μας στην Ε. Ε. κινδυνεύει. Αμέσως δέχτηκαν αντίκρουση από 68 συναδέλφους τους, που προτείνουν στάση πληρωμών και καταγγελία του Μνημονίου. Κανείς δεν διαθέτει πλέον το κύρος να καθοδηγήσει τους πολίτες που σταδιακά μεταβάλλονται σε όχλο.

Υπάρχει ένας θεσμός που θεωρείται ότι στεγάζει την ηγεσία του πνεύματος. Είναι η Ακαδημία Αθηνών. Σύμφωνα με τον ιδρυτικό της νόμο έχει σκοπό, μεταξύ άλλων, την επιστημονική έρευνα και μελέτη της εθνικής οικονομίας, καθώς και την έκδοση γνωμοδοτήσεων, αποφάσεων, κρίσεων για τη διαφώτιση και καθοδήγηση κρατικών οργάνων και αρχών. Ακριβώς αυτό, δηλαδή, που χρειάζεται η χώρα σήμερα. Αντί όμως να υπηρετεί τον σκοπό της, σιωπά μακαρίως. Το χειρότερο είναι ότι τα μέλη της εισπράττουν για τις υπηρεσίες τους τον παχυλό μισθό του βουλευτή, όταν για τους ακαδημαϊκούς άλλων, πλούσιων χωρών, όπως ΗΠΑ ή Γαλλία, ο τίτλος είναι άμισθος, τιμητικός. Και ενώ έγινε σάλος για τις απολαβές των βουλευτών, αυτοί παραμένουν στο απυρόβλητο απ’ όλα τα κόμματα και απ’ όλους τους «Αγανακτισμένους». Η σιωπή τους δεν ταράσσεται ούτε όταν κάποιος πρώην πρόεδρός τους αποδείχτηκε λογοκλόπος αντιγραφέας: εξακολουθούν να πουλάνε το προϊόν της λογοκλοπής στις εκδόσεις τους. Πού εξαντλούν τη γλαφυρότητά τους; Στο ενεργητικό της Ακαδημίας Αθηνών υπάρχει ένας φιλιππικός 5.100 λέξεων εναντίον του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού της καθηγήτριας Μαρίας Ρεπούση, όπου της καταμαρτυρούν ότι «παραλείπει τα ονόματα του Κάλβου, του Βαλαωρίτη και του Ροΐδη». Μειδίασαν όσοι σκέφτηκαν τα ονόματα που η ίδια η Ακαδημία παρέλειψε: Καβάφης, Σικελιανός, Καρυωτάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Εμπειρίκος, Καζαντζάκης και άλλοι. Στη συνέχεια, βράβευσαν τη δασκάλα Χαρίκλεια Νικοπούλου, που προπαγανδίζει αλυτρωτισμούς, όπως τη «σκλαβωμένη Βόρειο Ηπειρο». Νωρίτερα, είχαν βραβεύσει την Ελενα Τσαουσέσκου, σύζυγο του Ρουμάνου δικτάτορα, πάλι για «εθνικούς λόγους». Τέλος, καταλόγισαν στη σειρά «1821» του ΣΚΑΪ «υπερβολική ενασχόληση με εσωτερικές διαφορές και διενέξεις εις βάρος της αναφοράς στο καταλυτικό φαινόμενο της εθνικής απελευθερωτικής συνέγερσης». Τη ρήση του Σολωμού «Το Εθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό, τι είναι αληθινό» φαίνεται ότι η Ακαδημία μας την έχει παραφράσει σε «Το Εθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί αληθινό ό, τι είναι εθνοκαπηλικό». Και για τα πραγματικά εθνικά ζητήματα σιωπά. Ωστόσο, περιλαμβάνει και σοβαρά και αξιοσέβαστα μέλη. Γιατί δεν σπάνε αυτή τη σιωπή, διασώζοντας και το κύρος της;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/06/2011_445675