Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΕΓΩ, Ο ΕΝΒΕΡΗΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ...

"Ευχαριστώ πολύ! Εγώ, ο Ενβέρης, δεν ξέρω ελληνικά1. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να μάθω την ωραία ελληνική γλώσσα όταν ήμουν στο σχολείο. Όταν λέω δεν μπόρεσα να μάθω την ελληνική, έχω υπόψη ότι δεν έφτασα να διαβάσω στη γλώσσα τους τον Όμηρο, το Σοφοκλή, τον Αριστοτέλη, το Δημόκριτο, αυτούς τους μεγάλους στοχαστές και φιλόσοφους του αθάνατου ελληνικού πολιτισμού, που πολύ με έχουν προσελκύσει όταν τους έχω διαβάσει στα γαλλικά και αλβανικά.

Τώρα καλά2, θα μιλήσω αλβανικά, γιατί και η αλβανική είναι επίσης ωραία γλώσσα, είναι η γλώσσα του αλβανικού λαού, της κοινής μας πατρίδας, της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας." Πρώτα, επιθυμώ να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τον ερχομό σας εδώ, γιατί πονέσαμε και θέλω να σας βλέπω και να με βλέπετε. Πέρασε πολύς καιρός που δεν σας είχα δει, αλλά με το νου και την καρδιά μου σας θυμόμουν και σας ένιωθα συνεχώς. Έχω παρακολουθήσει με προσοχή τη δουλειά και τις επιτεύξεις όλης της μειονότητας και της επαρχίας Αργυροκάστρου."


 
"Σας συγχαίρω εσάς, Δροπολίτες, για τη διαφύλαξη και την ανάπτυξη των τραγουδιών και των χορών σας, για τις όμορφες ενδυμασίες σας. Να τα φυλάσσετε αυτά γιατί είναι πολύτιμα όχι μόνο για σας, αλλά για όλη τη σοσιαλιστική Αλβανία. Διατηρήστε τη λαογραφία σας, συγκεντρώστε τη και γράψτε τη ελληνικά, μάλιστα να μεταφραστεί και αλβανικά. Έχουμε μειονοτικούς που μπορεί να βοηθήσουν πολύ σ' αυτή την κατεύθυνση, όπως ο Πάνος Τσούκας, τα γραπτά του οποίου μου αρέσουν πολύ, αλλά είναι και άλλοι που μπορούν να γράψουν. Τέτοιοι είναι προπαντός πολλοί από τους δασκάλους της μειονότητας, τους οποίους παρακαλώ να συγκεντρώσουν τις παραδόσεις, τα τραγούδια, τα παραμύθια του λαού της Δρόπολης, να τα γράψουν, γιατί αυτά είναι ένας θησαυρός για όλο το λαό μας. Να γράψουν αυτοί την ιστορία του ηρωικού και αγωνιστή λαού, που εργάστηκε, ενέργησε και έζησε σε αδερφωσύνη με τον αλβανικό λαό. Τις αθλιότητες και τα δεινά που τράβηξε στο παρελθόν πρέπει να τα ξέρουν και τα μικρά παιδιά μας που ζουν σήμερα ευτυχισμένα στο σοσιαλισμό. Να μη ξεχνιούνται αυτά που υποφέρα-νε οι προγονοί μας, αλλά να εκτιμηθεί το έργο τους. Όταν η νέα γενιά βλέπει τα αγαθά του σοσιαλισμού, και αν δεν της πούνε για τα περασμένα, αυτή δε μπορεί να μάθει για το πώς έζησαν, πώς πάλεψαν και πώς υπόφεραν οι προγονοί της. Γι αυτό εμείς πρέπει να λέμε στη νέα γενιά και τα καλά των προγόνων, κατά πρώτο λόγο, αλλά και τα δεινοπαθήματα αυτών των παππούδων και γιαγιάδων, των πατεράδων και των μανάδων."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου