Ρε, φίλε, γαμώ τον κομουνισμό σου....

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από συνέντευξη του Γιάννη Μπουτάρη στο περιοδικό Soul που κυκλοφορεί στα περίπτερα. ...

....Και τι θα πει το ΠΑΜΕ; θα σας πούνε ότι τα βγά­ζετε στο σφυρί.



Aς πούνε ό,τι θέλουνε. Ναι, κύριε, ιδιωτικοποιώ. Τι θα πει ιδιωτικοποίηση; Απολαμβά­νει ο δημότης καλύτερων υπηρεσιών; Έχει οικονο­μικό όφελος; Προσφέρει αυτή την εξοικονόμηση σε αυτούς που την έχουν πραγματικά ανάγκη και τους οποίους ο ιδιώτης διαφορετικά δε θα προ­στρέξει; Πού είναι το πρόβλημά σου, επομένως; Ο ιδιώτης με τι τα μαζεύει τα σκουπίδια δηλαδή; Με κουνέλια; Άνθρωποι δεν τα μαζεύουν και πάλι τα σκουπίδια; Δίνουμε εργασία σε αυτούς τους ανθρώπους; Επιπλέον, δεν μπορώ πια να δέχομαι ότι από τις 6,5 ώρες ωραρίου του δημοτικού υπαλλή­λου αυτός δε δουλεύει ούτε τις 3.....



-Το ότι όμως ο πρόεδρος των εργαζομένων του δήμου έφτασε στο σημείο να εισβάλει στον χώρο σας σπρώχνοντας και απειλώντας, μας τρομάζει.



Καταρχήν, ήταν εκτός εαυτού. Μεθυσμένος, δεν ξέρω. Εγώ όμως δεν μπορώ να μην του κάνω μήνυση. Πέσανε όλοι να με φάνε. Γιατί να μην την κάνω, όταν καταπατιέται ο θεσμός; Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά ότι πολύς κόσμος είναι αγαναχτισμένος. Όχι οΜανουσαρίδης όμως. Καταρχήν, γιατί δε δουλεύει, καταχραζόμενος το συνδικαλιστικό του αξίωμα. Πράγμα που δεν τον εμποδίζει να δουλεύει εισπράκτορας σε εταιρία πνευματικών δικαιωμάτων ή να συνεταιρίζεται και σε ένα beachbar στη Χαλκιδική. Ρε, φίλε, γαμώ τον κομουνισμό σου....



...Δίνουν άδεια σε χιλιάδες ρακοσυλλέ­κτες να μαζεύουν το ανακυκλούμενο υλικό και να το πουλάνε. Θα δώσουμε και εμείς κίνητρα να δημιουρ­γηθούν εταιρίες συλλογής, διότι δε φτάνει το δυναμικό του Δήμου. Όχι γιατί δεν υπάρχει το υλικό. Με δύο χιλιάδες άτομα προσωπικό; Θα έπρεπε να είναι γλειμμένη η πόλη.



Κωλοβαράνε. Κωλοβαράνε! Οι μι­σοί εξ αυτών είναι ελεύθεροι ιατρού. Δύσκολη δου­λειά να είσαι στο απορριμματοφόρο ή στο σάρωμα, δε λέω. Αλλά δε γίνεται να μην μπορεί να δουλέψει κανείς. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα: Φιλοδοξούμε ο δημοτικός υπάλληλος να φορά καρφίτσα και να δηλώνει περήφανος. Να μην κρύβεται.



Και όχι μόνο σκουπίδια. Στρώματα, καναπέδες, ντιβάνια, ό,τι βάζει ο νους σου. Το είχα πει προεκλογικά. Το στοίχημα είναι να αστικοποιηθεί ο πληθυσμός της πόλης. Δεν είμαστε αστοί. Είμαστε ρεμπέτ ασκέ­ρι. Δε μας ενδιαφέρει ο δημόσιος χώρος, μόνο ο ιδιωτικός. Και όταν αδιαφορεί για τον δημόσιο χώρο, παύεις να είσαι αστός. Δε ζεις σε πόλη.



Για όλη τη συνέντευξη βλέπε: Δεν είμαστε αστοί. Είμαστε ρεμπέτ ασκέ­ρι.







Πηγή:www.capital.gr