Στις 16 Οκτώβρη του 1968 στο Μέξικο διεξάγονταν ο τελικός των 200 μέτρων των αντρών. Νικητής ο Αφροαμερικάνος Tommie Smith ο οποίος έκανε και παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 19' 83΄'.
Οταν ο αγώνας τελέιωσε και οι αθλητές κατευθύνθηκαν στο βάθρο, ο χρυσός ολυμπιονίκης Smith και ο χάλκινος John Carlos ανέβηκαν χωρίς παπούτσια και φορώντας μονο μαύρες κάλτσες που συμβόλιζαν τη μαύρη κοινότητα. Εκτός από τις μαύρες κάλτσες ο Smith φορούσε μαύρο κασκόλ που σμβόλιζε τη μάυρη περηφάνεια ενώ ο Carlos είχε το πάνω μέρος της φόρμας ανοιχτό και φορούσε ένα κολιές που συμβόλιζε όλους τους Αμερικάνους εργαζόμενους αλλά και όλους τους Αφροαμερικανούς. Τέλος, το πιο σημαντικό ήταν πως και οι δύο αθλητές φορούσαν μάυρο γάντι στο ένα τους χέρι.
Την ώρα που άρχισε να παίζει ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ οι δύο αθλητές ύψωσαν τη γροθιά με το μαύρο γάντι, αυτό είχε ως αποτέλεσμα και οι δύο να αποβληθούν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ενώ όταν ο Carlos κατέβηκε από το βάθρο δήλωσε "όταν κερδίζω,είμαι Αμερικάνος κα όχι μαύρος, όταν όμως κάνω κάτι κακό γίνομαι αυτοματως νέγρος. Είμαστε μαύροι και είμαστε περήφανοι γι αυτό. Όλοι οι μαύροι των ΗΠΑ θα καταλάβουν για ποιο λόγο αντιδράσε έτσι."
Θα μπορούσε ο Πύρρος Δήμας, αν όχι να εφτανε στο σημείο να αποβληθεί απο τη διοργάνωση, να έκανε κάποια παρόμοια δήλωση;
Πόσο αντιπροσωπευτική για κάθε βορειοηπειρώτη θα φάνταζε μια δήλωση πως όταν κερδίζουμε γινόμαστε Ελληνες και οταν κάνουμε κατι κακό γινομαστε αυτομάτως Αλβανοί;
Θα μείνουμε πάντα με την απορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου